Ik hou een schelp tegen mijn oor,
de zee fluistert me iets toe,
zij vraagt me om te luisteren
naar het komen en gaan van eb en vloed,
in een eeuwige dialoog met de maan.

Zij vraagt me om te voelen,
hoe het water mijn voeten omsluit,
het zand eronder wegspoelt,
in een poging om me mee te nemen
terug naar de oorsprong.

Zij vraagt me om te kijken
naar het spectrum van kleuren,
naar zonsop- en zonsondergangen,
naar het spel van licht en donker.

Zij vraagt me om haar te ruiken,
een mengeling van leven en verderf,
verleiding en afstoting.

Zij vraagt me vooral om respect
Voor haar.
En ik luister.